czwartek, 29 stycznia 2015

"Nasza Pani"

Było się tak złożyło, że Apaczowej Córka uczęszcza do tej samej podstawówki, co rodzicielka. Z faktu tego rodzicielka zadowolona bardzo, a Córka jeszcze bardziej.
Nauczycieli ze "starej gwardii" zostało niewielu, jakież było więc zdziwienie Apaczowej, gdy okazało się, że jej ukochana wychowawczyni z klas I-III uczy jeszcze, co prawda klasy starsze i tylko jednego przedmiotu, ale zawsze. Były łzy wzruszenia i wspomnień na kilogramy, aż od słowa do słowa wyszło na jaw, że nauczycielka ta przechowuje od ponad 20 lat coś, co otrzymała od 9-letniej Apaczowej! Sama Apaczowa nie miała pojęcia co to by mogło być takiego, a okazało się, że w swym uwielbieniu dla "pani" popełniła dzieło takowe:





Nie sądziła Apaczowa, że jej uwielbienie dla dawnej wychowawczyni może być jeszcze większe, ale okazało się, że może. No bo kto by pamiętał, że jakaś tam 9-latka napisała dla niego wiersz ponad 20 lat temu? Kto by przechowywał ten wiersz przez tyle lat? Kto by czytał ten wiersz od czasu do czasu z łezką wzruszenia w oku? I w końcu kto by skopiował dla siebie ten wiersz, aby oryginał podarować Apaczowej jako tegoroczny prezent gwiazdkowy?


 


Powiadam Wam, nie zna Apaczowa drugiej takiej osoby. To najpiękniejszy prezent, jaki dostała w życiu. Nie dlatego, że go sama stworzyła. Lecz dlatego, że dla kogoś był on ważny, ktoś dbał o niego i doceniał. Bo jak napisała w pierwszym swym poście: "co ocalone od zapomnienia, to cenniejsze dla niej od złota i diamentów".
 
Co prawda "miszczem" ortografii jak się okazuje Apaczowa nie była i w konkursie o "Złote Pióro Burmistrza" raczej nie startowała, ale czy to ważne, jeśli spotkała ją po latach taka nagroda?
W dodatku wiersz ma się ukazać w gazetce szkolnej z okazji 70-lecia szkoły, więc Apaczowa zupełnie już spuchła z dumy. Dzięki temu ma przynajmniej wytłumaczenie dla dodatkowych, poświątecznych kilogramów.

4 komentarze:

  1. Ale fajna historia !!!!! Rewelacyjna !!!! Wzruszająca !!!!?

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. I prawdziwa, choć niespodziewana :) Dziękuję i pozdrawiam!

      Usuń
  2. ale serce Apaczowa miała wielkie od zawsze.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Na szczęście nasze serca nie mają ograniczonej pojemności :))

      Usuń