Jak się nie ma, co się lubi... to trzeba to sobie stworzyć, czyli jak Apaczowa odkryła Japonię.

Potrzebowała Apaczowa spinki do włosów.

Nie dla siebie oczywiście, bo włosy związuje jedynie od wielkiego dzwonu.

Dla Córki.

Reszta kostiumu wymagała, aby była to spinka niebiesko-biała, koniecznie w kształcie śnieżynki.

Nie wie Apaczowa, czy tylko ona tak ma, ale gdy szuka konkretnej rzeczy, aby rzecz tę zakupić - w 99% przypadków nie znajduje.

Nie ma w mieście, nie znalazła w internecie (przynajmniej nie taką, o jaką jej chodziło).

Ale przypomniała sobie, że kiedyś widziała w tymże internecie filmik, jak zrobić podobną spinkę, jakimś japońskim bodajże sposobem, polegającym na specjalnym składaniu wstążek.

Takie origami, tyle, że nie z papieru, a z materiału.

Długo nie mogła sobie Apaczowa przypomnieć tej dziwnej nazwy, aż w końcu trafiła przez przypadek.

Kanzashi.

Japońskie ozdoby do włosów, wykonane z materiału, najczęściej w kształcie kwiatów.

Naoglądała się filmików instruktażowych i pobiegła kupić wstążki.

Cięła je na kawałeczki, opalała nad świeczką, składała i znowu opalała.

Zrobiła spinkę dokładnie taką, o jaką jej chodziło.

W wersji nr 2 - do przypięcia na opaskę.

Nie jest to sport dla niecierpliwych.

Lecz choć Apaczowa jakąś supercierpliwością  nie grzeszy, zafascynowało ją to do tego stopnia, że powiększyła już zapasy wstążek.

Będzie składać.